شانه منجمد که همچنین کپسولیت چسبنده نام دارد بیماری است که مشخصات آن درد و خشکی شانه است. علائم این بیماری عموما به صورت تدریجی آشکار می گردند، با گذشت زمان تشدید پیدا می کنند و باعث خشکی شانه می شود و معمولا در عرض یک یا دو سال بهبود می یابند. در صورتی که شما در دوره بهبودی بیماری یا روش درمانیی مثل سکته یا ماستکتومی هستند که بر حرکت دست شما اثر می گذارد، احتمال ابتلای شما بیماری شانه منجمد افزایش پیدا می کند. درمان خشکی شانه شامل انجام حرکات کششی و گاهی اوقات تزریق کورتیکواستروئیدها و داروهای بی حس کننده به کپسول مفصل است. در موارد بسیار کمی نیز برای شل کردن کپسول مفصل و رفع خشکی شانه به منظور حرکت آزادانه تر آن به جراحی نیاز است.


علائم

علائم شانه منجمد یا خشکی شانه عموما با گذشت زمان آشکار می شوند (اغلب پس از آخرین آسیب دیدگی، جراحی یا بی حرکت کردن شانه). بیماران عموما درد شانه خفیفی را احساس می کنند که با انجام حرکات یا فعالیت های مشخص افزایش پیدا می کند. درد بیشتر در ناحیه شانه متمرکز است، با این حال گاهی اوقات درد بازو، قسمت بالای کمر و گردن نیز احساس می شود. بیماران همچنین در هر کدام از این نواحی احساس خشکی می کنند. درد و خشکی شانه ناشی از بیماری شانه منجمد با هر حرکت شانه و با فعالیت هایی که باعث وارد شدن فشار بر مفصل شانه می شوند، افزایش پیدا می کند. این فعالیت ها شامل موارد زیر است: بالا بردن، بلند کردن، کشیدن یا هل دادن دست، دراز کشیدن بر روی ناحیه آسیب دیده و قرار دادن دست در پشت کمر (پوشیدن سینه بند). بیماران مبتلا به خشکی شانه اغلب شب ها یا صبح ها در هنگام بیدار شدن از خواب درد شانه دارند. با پیشرفت بیماری از مرحله دردناک به مرحله منجمد، درد به شدت کاهش پیدا می کند و احساس خشکی و گرفتگی مفصل شانه بروز میابد.

بجز درد، بیماران عموما دچار گرفتگی شانه قابل توجه می شوند و به راحتی نمی توانند شانه خود را تکان دهند. این بیماری عموما بر تمامی حرکات شانه تاثیرگذار است، اما با چرخش و بلند کردن بیشتر به چشم می آید. این مساله با به سختی بلند کردن بازوی دست آسیب دیده یا ناتوانی در قرار دادن دست پشت کمر نشان داده می شود. با پیشرفت بیماری شانه منجمد از مرحله خشکی شانه به مرحله آب شدن، دامنه حرکات با کاهش سفتی  مفصل افزایش پیدا می کند. بیماران همچنین با پیشرفت بیماری و عدم استفاده از شانه دچار تحلیل رفتن عضله می شوند. اگر چه بیماری شانه منجمد عموما تنها یک طرف بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد( درد شانه چپ و یا درد شانه راست) با این حال بعضی از بیماران در هر دو شانه خود دچار این بیماری می شوند.


علت

با وجود اینکه علت اصلی بیماری خشکی و درد شانه شناخته شده نیست، گفته می شود که این مشکل پس از وارد شدن صدمه یا آسیب به مفصل شانه یا بافت نرم مجاور بوجود می آید. در این موارد، در صورتی که آسیب دیدگی اولیه به خوبی مورد درمان قرار نگیرد، احتمال بوجود آمدن بیماری شانه منجمد بیشتر می شود. این اتفاق اغلب به دلیل استراحت ناکافی پس از فعالیت های سنگین و بی توجهی به درد و گرفتگی مفصل شانه بوجود می آید. احتمال ابتلا به بیماری خشکی شانه پس از بی تحرکی بیش از حد (به عبارت دیگر حرکت ندادن شانه، مخصوصا پس از آسیب دیدگی یا جراحی) یا در صورتی که از بیماری های خود ایمنی دیگر یا دیابت رنج می برید، بیشتر است.


تشخیص

در طول معاینه، پزشک از شما می خواهید تا فعالیت های مشخصی را انجام دهید تا محل و میزان درد شانه را مشخص کند و دامنه حرکتی و میزان خشکی شانه را ارزیابی کند. این فعالیت ها شامل موارد زیر می باشند:

  • بالا بردن دست ها: هر دو دست خود را به صورت مستقیم بالا بیاورید.
  • شانه مخالف: برای لمس شانه مخالف، دست خود را به طرف سینه بکشید.
  • خارش پشت: پشت دست خود را در قسمت کوچکی از پشت خود قرار دهید، به سمت بالا بروید تا پشت تیغه مخالف شانه را لمس کنید.

پزشک شما همچنین از شما می خواهد تا عضلات خود را منقبض کنید و در عین حال دست شما را برای شما حرکت می دهد تا میزان گرفتگی مفصل شانه و دامنه حرکتی آن را بررسی کند. این آزمایش به تشخیص بین بیماری شانه منجمد و آسیب روتاتور کاف کمک می کند. این بیماری را عموما می توان با علائم و نشانه های آن تشخیص داد. اما پزشک ممکن است آزمایشات تصویر برداری مثل تصویر برداری با اشعه ایکس یا ام آر ای را برای حذف مشکلات ساختاری دیگر توصیه کند.


درمان

اغلب روش های درمانی مخصوص خشکی شانه شامل کنترل درد و حفظ دامنه حرکتی مطلوب شانه می شوند.

فیزیوتراپی یکی از مهم ترین و بدون عوارض ترین رای های درمان شانه منجمد است

دارو

هدف از درمان بهبود درد و خشکی و همچنین حفظ دامنه حرکتی شانه در وضعیت مطلوب در حین انتظار برای بهبود بیماری است. برای کمک به تسکین و جلوگیری از علائم یک یا چند مورد از روش های درمانی زیر توصیه می شود:

  • داروهای مسکن: پاراستامول در ابتدا برای کنترل درد شانه توصیه می شود. کدئین داروی مسکن قوی تری است که به عنوان جایگزین یا در کنار پاراستامول مورد استفاده قرار می گیرد. یبوست از عوارض جانبی شایع مصرف کدئین است. می توانید داروهای مسکن معمولی را در کنار روش های درمانی دیگر برای رفع درد و خشکی شانه مورد استفاده قرار دهید.
  • داروهای مسکن ضد التهابی:از نمونه های داروهای ضد التهابی می توان به ایبوپروفن و ناپروکسن اشاره کرد. این داروها به تسکین درد شانه و کاهش التهاب شانه شما کمک می کنند. این داروها انواع مختلفی دارند. از این رو، اگر یک دارو در خشکی شانه تاثیرگذار نبود، داروی دیگر نتیجه بخش خواهد بود.این داروها گاهی اوقات عوارض جانبی ای را با خود به همراه خواهند داشت. همیشه راهنمای دارو که داخل جعبه آن قرار دارد را مطالعه کنید، تا از عوارض جانبی آن اطلاع پیدا کنید.
  • تزریق داروهای کورتیکواستروئید: تزریق این دارو ها به مفصل شانه به کاهش درد شانه و بهبود خشکی شانه کمک می کند. همچنین تزریق آب استرلیزه به کپسول مفصل به کشیدگی بافت، حرکت آسان تر مفصل و رفع گرفتگی مفصل شانه توسط آن کمک می کند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی بهترین راه درمان فروزن شولدر یا شانه منجمد است و در اکثر موارد به صورت کامل توسط فیزیوتراپیست درمان میگردد. همچنین،  روش های تسکین درد شانه دیگری مثل گرما درمانی یا کمپرس یخ ، لیزر ، طب سوزنی و دستگاه های تحریک الکتریکی اعصاب به صورت زیرپوستی را برای رفع خشکی و گرفتگی شانه بیمار مورد استفاده قرار می دهند.


ورزش و حرکات اصلاحی

تمرینات ورزشی مخصوص بیماری شانه منجد در درمان خشکی شانه سفت یا منجمد شده بسیار اهمیت دارند. این حرکات اصلاحی به کاهش درد، بزرگ شدن کپسول و افزایش استقامت تاندون های روتاتور کافت کمک می کند. این تمرینات ورزشی همچنین به شما کمک می کنند تا بتوانید دستی که شانه آن آسیب دیده را به خوبی حرکت دهید و از آن استفاده کنید. عضلات با ورزش کردن استحکام پیدا می کنند و بهبودی کامل امکان پذیر است. به حرکت در آوردن شانه با حرکات انقباضی، حرکات مخصوص و مهارت های مخصوص به حرکت درآوردن شانه به صورت غیرفعال صورت می گیرد که نتایج مورد نیاز را  برای رفع درد، خشکی و گرفتگی مفصل شانه تضمین می کنند. پیروی از کل برنامه برای تضمین تغییر مورد نظر بسیار مهم است. حرکات کششی شانه ابزاری فوق العاده برای تسهیل فرآیند درمان و بهبود خشکی شانه هستند. خودداری از وارد کردن آسیب مجدد به شانه در حین انجام این حرکات ورزشی بسیار مهم است.

untitled5555

درمان با لیزر

درمان با لیزر در طول چند هفته باعث کاهش التهاب مزمن داخل مفصل می شود و باعث می شود که فرد به تدریج دامنه حرکت و فعالیت نرمال خود را بار دیگر بدست بیاورد و خشکی شانه ناشی از بیماری از بین برود. بیمارانی که پیش از این به آنها گفته شده بود دوره بهبودی آنها تا چندین سال طول می کشد، اکنون می توانند با لیزردرمانی نسب به زمانی که روش درمانی مورد استفاده قرار نمی گیرند، خیلی سریع تر فرد را به زندگی و فعالیت های رومزه بازگردانند. وقتی مرحله اولیه مراقبت پایان پذیرفت، روش های لیزر درمانی در کنار یک برنامه حرکات ورزشی کششی مخصوص برای بیمار ارائه می شود تا خشکی شانه کاهش یابد و فعالیت مناسب شانه بازیابی پیدا کند.

کایروپراکتیک

مانیپولاسیون یا درمان  با دستکاری شانه یکی از روش های کایروپراکتیک می باشد. در این روش، به بیماری بیهوشی عمومی تزریق می شود تا هشیار نباشد و دردی را احساس نکند. سپس پزشک مفصل شانه را در جهات مختلف حرکت می دهد تا به شل کردن خشکی شانه کمک کند. بسته به میزان نیروی مورد استفاده برای رفع گرفتگی مفصل شانه، این روش درمانی ممکن است باعث شکستگی استخوان شود.


جراحی

در صورتی که روش های درمانی دیگر جواب ندادند، عمل جراحی به منظور برداشتن بافت جای زخم و چسبندگی شانه از داخل مفصل شانه مناسب شما است. پزشک معمولا این جراحی را با ابزارهای لوله ای شکل چراغ دار که از طریق برش های کوچک داخل مفصل قرار داده می شوند، انجام می دهد.

علت درد شانه به طور کلی شناخته شده نمی باشد، اما عارضه خشکی شانه در صورت اقدام به موقع با روش های بدون جراحی قابل درمان می باشد. بیماری شانه منجمد می تواند منجر به درد شانه چپ و یا درد شانه راست و یا در هر دو شانه همزمان بروز کند اگرچه در اکثر مواقع این درد یکطرفه می باشد. درد و گرفتگی مفصل شانه می تواند بصورت درد بازو در قسمت بالا و یا درد کتف نیز بروز پیدا کند.