لیزر درمانی در فیزیوتراپی سال ها است که مورد توجه قرار می گیرد در این روش از نوعی لیزر به نام لیزر سرد یا کم توان استفاده می شود اخیرا به مدد فن آوری های نوین، لیزرهای پرتوان که کارایی بالاتری از لیزرهای سرد دارند درحیطه درمان های فیزیوتراپی معرفی شده است.این نوع لیزر قبلا در پزشکی تنها در جراحی ها مورد استفاده قرار می گرفته است.مکانیسم اصلی اثر لیزر ناشناخته است. ولی یکی از مکانیسمهای اصلی که تاکنون روی آن مطالعه شده ، ایجاد تغییر در زنجیره انتقال الکترون در میتوکندریها می‌باشد. اینگونه تصور می‌شود که سیتوکرومها در زنجیره انتقال الکترون قادرند که طول موج مشخصی از لیزر را دریافت کنند. انرژی این امواج نوری لیزری باعث می‌شود اعمال این زنجیره سریعتر انجام شود و تولید ATP افزایش یابد و در نتیجه سنتز زنجیره‌های DNA و اعمال سلولی و ساخت پروتئین و بعضی اعمال سلولی دیگر با سرعت بیشتری انجام گیرد.دیگر مکانیسم های مورد مطالعه شامل جذب اشعه توسط پروتئینهای غشای سلولی است که باعث تغییر شکل غشاء و افزایش نفوذ پذیری آن نسبت به یونها می‌باشد. همچنین لیزر می‌تواند بوسیله سلولهایی غیر از سلولهای گیرنده نوری در چشم نیز جذب شود. این سلولها در بدن مشابه فتورسپتورها در چشم عمل می‌کنند. چندین گیرنده نوری غیر رتینی به این شکل در جاهای مختلف بدن و گونه های جانوری و از جمله انسانها وجود دارد و مطالعاتی در جریان است که نقش آنها را در ریتم فیزیولوژیک شبانه روزی بدن نشان می‌دهد.لیزر تراپی با لیزرهای پر توان High Energy Laser Therapy)) تخصصی تر از لیزرهای سرد بوده و استفاده از آن بایستی بجا و با دقت بیشتری صورت گیرد. بنوبۀ خود تأثیرات درمانی این نوع لیزرها نیز سریعتر و بیشتر از لیزرهای سرد می باشد.کاربرد پرتو لیزر در زمینه پزشکی زمینه‌های مختلفی دارد که در یک تقسیم‌بندی، موارد زیر را می‌توان نام برد:

  1. بکارگیری لیزر به عنوان چاقوی جراحی
  2. بکارگیری لیزر به عنوان وسیله تشخیص
  3. بکارگیری لیزر به عنوان روش تسکین و درمان